Η Reyna εκμεταλλεύεται την ευκαιρία σε αντάλλαγμα, καθώς η USMNT συνεχίζει αήττητη

ΤΣΕΣΤΕΡ, Πενσυλβάνια — Είχαν περάσει 503 ημέρες από την τελευταία φορά που ο Τζίο Ρέινα ξεκίνησε έναν αγώνα για την εθνική ομάδα ανδρών των ΗΠΑ. Είχαν περάσει 602 ημέρες από την τελευταία φορά που σκόραρε για το USMNT. Σε ένα ψυχρό βράδυ έξω από τη Φιλαδέλφεια, ο Αμερικανός επιθετικός τελείωσε και τα δύο σερί σε μια φιλική νίκη με 2-1 με την Παραγουάη.

Ήταν μια επίδοση που σηματοδότησε ένα σημαντικό βήμα προς τα εμπρός για τον Reyna στην ευκαιρία του να εξασφαλίσει μια θέση στη δεύτερη συνεχόμενη ομάδα του για το Παγκόσμιο Κύπελλο. Είναι ένα γκολ που φαινόταν αταίριαστο στην κεφαλιά του αγώνα, δεδομένου ότι ο Reyna έχει καταγράψει μόνο 147 λεπτά με την ομάδα της Borussia Mönchengladbach όλη τη σεζόν.

Αλλά ο προπονητής των ΗΠΑ, Μαουρίσιο Ποκετίνο, είπε στον Ρέινα στην προπόνηση της Παρασκευής ότι θα ήταν στην αρχική ενδεκάδα και δεν χρειάστηκε πολύς χρόνος για να αφήσει το στίγμα του σε αυτόν τον αγώνα.

– Αξιολογήσεις παικτών USMNT: Η Reyna εντυπωσιάζει με 9/10 σε αντάλλαγμα
– Πώς το USMNT καταπολεμά το jet lag: Fly kit, συμπληρώματα διατροφής, μάσκες ύπνου
– Πώς ο Roldan πήγε από το USMNT στο αγαπημένο του Pochettino

Στο τέταρτο λεπτό, μια αναμέτρηση με το τέρμα μετά από ένα κόρνερ των ΗΠΑ είδε τη μπάλα να πέφτει στον Μαξ Άρφστεν και η σέντρα του κέρδισε το κεφάλι του Ρέινα. Ο αμερικανός μέσος συμμετείχε επίσης στη σειρά που οδήγησε στο νικητήριο γκολ της ομάδας των ΗΠΑ στο 75ο λεπτό, όταν η τροφοδοσία του κέντρου του στράφηκε στο μονοπάτι του Folarin Balogun, επιτρέποντας στον επιθετικό της AS Monaco να επιστρέψει στην έδρα του.

Ο αρχικός απολογισμός του USMNT στον αγώνα ήταν ο ένατος στη διεθνή καριέρα του Reyna, βάζοντάς τον ένα μπροστά από τον πατέρα του Claudio στη λίστα όλων των εποχών με σκοράρισμα του USMNT και δίνοντας στη νεότερη Reyna μερικά οικογενειακά δικαιώματα καυχησιολογίας.

«Ειλικρινά, δεν είχα ιδέα», είπε ο Ρέινα για το θάνατο του πατέρα του.

“Δεν ήξερα καν πόσα γκολ έπρεπε να είμαι ειλικρινής, οπότε ήμουν χαρούμενος που σκόραρα, χαρούμενος που επέστρεψα. Έστειλα μερικά μηνύματα πειράζοντάς τον μετά το παιχνίδι, αλλά ήταν χαρούμενος για μένα, οπότε είναι ωραίο”.

Η Ρέινα είχε μερικά χτυπήματα τη νύχτα. Η αποτυχία του να κλείσει τον αμυντικό της Παραγουάης, Τζούνιορ Αλόνσο, ήταν το πρώτο ντόμινο που έπεσε στη συγκέντρωση στην ισοφάριση της Παραγουάης στο 10ο λεπτό από τον Άλεξ Άρς. (Οι αμυντικοί Tim Ream και Miles Robinson έπρεπε επίσης να πέφτουν πιο γρήγορα και πιο βαθιά στο παιχνίδι.)

Ωστόσο, αυτά ήταν σπάνια για τη Reyna τη νύχτα. Ήταν απασχολημένος καθ’ όλη τη διάρκεια, ψεκάζοντας πάσες και συνδεόταν με συμπαίκτες. Τα 75 λεπτά που κατέγραψε ήταν τα μεγαλύτερα σε έναν αγώνα από τότε που πήγε 77 λεπτά για την Μπορούσια Ντόρτμουντ εναντίον της TSG Hoffenheim στις 15 Δεκεμβρίου 2024.

Η έλλειψη λεπτών της Ρέινα με τη Γκλάντμπαχ οφείλεται σε ορισμένους παράγοντες. Ένας τραυματισμός στο μηρό επιβράδυνε την εξέλιξή του και επίσης προσπαθεί να εγκλιματιστεί σε ένα νέο κλαμπ. Και ενώ ο Ρέινα ήταν εδώ και καιρό ένας παίκτης που δεν χρειαζόταν να κάνει τα πάντα σε επίπεδο συλλόγου για να διαπρέψει για την εθνική ομάδα, πίστευε την υποστήριξη του επιτελείου της Γκλάντμπαχ που τον βοήθησε να προσφέρει την εντυπωσιακή εμφάνιση του Σαββάτου. Είπε ότι έχει επιστρέψει έως και το 85% της πλήρους φυσικής κατάστασης και αναμένει ότι θα βελτιωθεί.

“Προφανώς, είχα έναν μικρό τραυματισμό από τον οποίο εξακολουθούσα να αναρρώνω από τις τελευταίες εβδομάδες, αλλά ήταν φανταστικοί με το να με έφτιαξαν σε πλήρη φυσική κατάσταση και σιγά σιγά να φτάσω εκεί, όπως μπορείτε να το δείτε απόψε”, είπε για την ομάδα του.

“Αλλά ναι, σίγουρα περιμένω ότι όταν επιστρέψω θα ξεκινήσω σίγουρα περισσότερους αγώνες, αλλά ήταν υπέροχοι. Οπότε πιστεύω ότι είναι μεγάλη τιμή για αυτούς και το πώς με ώθησαν και πίστεψαν σε μένα και κάπως με έκαναν πίσω να είμαι έτοιμος να παίξω σε αυτή τη σκηνή.”

Πρόσθεσε σχετικά με το χρόνο του στη Γκλάντμπαχ, “Νιώθω πολύ, πολύ καλά, νιώθω ότι εκτιμώ, νιώθω σημαντικός, νιώθω έτοιμος να φύγω. Έτσι προφανώς, όταν αισθάνεσαι καλύτερα ψυχικά, μπορείς σίγουρα να παίξεις καλύτερα και στο γήπεδο.”

Για να είμαστε σαφείς, ο Reyna δεν έχει διώξει όλες τις αμφιβολίες γύρω από τη θέση του με την ομάδα να πηγαίνει μπροστά.

Σκεφτείτε για λίγο τι έπρεπε να συμβεί για να βγει η Ρέινα στο γήπεδο για αυτόν τον αγώνα. Ο Weston McKennie, ο Christian Pulisic, ο Malik Tillman, ο Timothy Weah και ο Alejandro Zendejas — παίκτες που έχουν παίξει σε επιθετικό ρόλο στο παρελθόν ή θα μπορούσαν στο μέλλον — όλοι έχασαν τον αγώνα είτε λόγω τραυματισμού είτε, στην περίπτωση του McKennie, της επιθυμίας του Pochettino να αφήσει τον McKennie πίσω στον προπονητή της Ιταλίας, καθώς δοκιμάζει νέος Lucventus.

Όταν αυτοί οι παίκτες επιστρέψουν, ο Reyna θα χρειαστεί να βρει έναν τρόπο να αποδείξει στον Pochettino ότι αξίζει ακόμα να είναι στο γήπεδο.

Υπάρχει επίσης το αρκετά σημαντικό γεγονός ότι η Reyna δεν έχει ακόμη να σπάσει πραγματικά τη σύνθεση της Γκλάντμπαχ με συνέπεια. Η διατήρηση της υγείας είναι μέρος του κόλπου για να παραμείνει στην ενδεκάδα και ο Reyna δεν έχει δείξει εδώ και αρκετό καιρό ότι μπορεί να το κάνει αυτό. Η απόδοση απέναντι στην Παραγουάη από μόνη της δεν μπορεί να θεωρηθεί ως σημαντική ανακάλυψη. Πρέπει να ακολουθείται από άλλο, και άλλο, και άλλο.

Η Ρέινα το αντιλαμβάνεται. Το ρολόι για το Παγκόσμιο Κύπελλο χτυπά με μόλις 208 μέρες για να ολοκληρωθεί. Του παρουσιάστηκε όμως μια σπάνια ευκαιρία να εντυπωσιάσει και την εκμεταλλεύτηκε. Ο Ποτκετίνο σίγουρα το πρόσεξε.

“[Reyna] επιβεβαίωσε ότι είναι ένας παίκτης που πρέπει να βελτιωθεί γιατί πρέπει να παίζει περισσότερο στον σύλλογό του», είπε ο Ποτκετίνο.

«Αλλά μπορούμε να δούμε σήμερα ότι ήταν υπέροχος — σκόραρε και έδωσε ασίστ — με τον τρόπο που πάντα έδειχνε την ικανότητα να διαβάζει το παιχνίδι και να βρίσκει τον ελεύθερο χώρο ανάμεσα στις γραμμές. Νομίζω [he] ήταν ένας εφιάλτης για την Παραγουάη και νομίζω ότι έκανε πολύ καλή δουλειά».

Ο Ρέινα δεν ήταν ο μόνος παίκτης που εκμεταλλεύτηκε. Στην πραγματικότητα, η υπόλοιπη ομάδα των ΗΠΑ, από την οποία έλειπαν αρκετοί παίκτες που σχεδόν είχαν ξεχωριστή αρχική ενδεκάδα, τα κατάφεραν επίσης. Στο πρώτο ημίχρονο, ο αγώνας εγκαταστάθηκε σε ένα είδος φυσικής αναμέτρησης που θύμιζε την περσινή ήττα του Κόπα Αμέρικα από την Ουρουγουάη με 1-0, κάτι που τελικά απέκλεισε τις ΗΠΑ από τη διοργάνωση.

Σε εκείνο τον αγώνα, Η Celeste σιγά-σιγά γέμισε τις ΗΠΑ στη σκόνη με κάποιο άγριο σωματικό παιχνίδι. Σε αυτήν την περίπτωση, οι ΗΠΑ ήταν αυτές που άσκησαν την πίεση, τόσο φυσική όσο και τεχνική, πιέζοντας την Παραγουάη λίγο-λίγο μέχρι Το Albirroja τελικά μαράθηκε.

Ο Tanner Tessmann και ο Brenden Aaronson συνέβαλαν καθοριστικά στο να γέρνουν το πεδίο περισσότερο υπέρ του USMNT. Στον νικητή του παιχνιδιού, ήταν εκείνο το αδυσώπητο πρέσινγκ, σε αυτήν την περίπτωση από τον αναπληρωματικό Ντιέγκο Λούνα, που είδε την μπάλα να σκάει αρχικά ελεύθερη στον Μπαλογούν, ο οποίος έδωσε τη μπάλα στον Ρέινα. Ο στόχος ακολούθησε σύντομα, κλείνοντας μια βραδιά για τον Balogun που τον είδε να απορροφά μερικές βαριές προκλήσεις μόνο για να παράγει σε μια κρίσιμη στιγμή.

Για τη Ream, το κλειδί για τον τρόπο με τον οποίο οι ΗΠΑ τελειώνουν τους αγώνες μπορεί να εντοπιστεί στον τρόπο με τον οποίο τους ξεκινούν.

«Νομίζω ότι ξεκινάει από το να είμαστε επιθετικοί από το πρώτο σφύριγμα, και κατά κάποιον τρόπο απλά βάζω ένα σημάδι και ότι η άλλη ομάδα καταλάβει ότι είμαστε εδώ για να παλέψουμε, είμαστε εδώ για να παίξουμε, είμαστε εδώ για να κερδίσουμε ένα παιχνίδι και δεν πρόκειται να το αντιμετωπίσουμε ούτε ως φιλικό», είπε ο Ream.

Αυτό φάνηκε στις καθυστερήσεις, όταν ο Παραγουάης Γκουστάβο Γκόμεζ και ο αμυντικός των ΗΠΑ, Άλεξ Φρίμαν, αγωνίστηκαν για την μπάλα σε αυτό που σφυρίχτηκε ως επαναφορά των ΗΠΑ, προκαλώντας μάχη μάχης με τον πάγκο. Απίστευτα, μόλις μία κόκκινη κάρτα στον Παραγουανό Ομάρ Αλντερέτε, ο οποίος δεν έπαιξε καν στο παιχνίδι. Αλλά ήταν ένα άλλο παράδειγμα του πώς αυτή η ομάδα των ΗΠΑ δεν υποχωρεί από κανέναν.

«Υπήρξαν μερικές φτηνές βολές από το τέλος τους για να είμαι ειλικρινής», είπε ο αμερικανός τερματοφύλακας Matt Freese.

“Αλλά είναι μέρος του να είσαι ομάδα και θα στηρίζουμε ο ένας τον άλλον ανεξάρτητα από τη στιγμή, ανεξάρτητα από το τέλος του παιχνιδιού, την αρχή του παιχνιδιού, στη μέση του παιχνιδιού στην πλάγια γραμμή έτσι. Αυτό σημαίνει να είσαι ομάδα και δεν νομίζω ότι έχω προχωρήσει τόσο γρήγορα για να μπω εκεί”.

Οι ΗΠΑ, αήττητες στα τέσσερα τελευταία ματς τους, συνεχίζουν να οδηγούν ένα κύμα δυναμικής. Με κάθε παιχνίδι που περνά, υπάρχει περισσότερη συνοχή και μεγαλύτερη κατανόηση του τι θέλει ο Ποτκετίνο. Ο προπονητής των ΗΠΑ κατάφερε να κάνει τους παίκτες των ΗΠΑ να αισθάνονται άνετα με το να νιώθουν άβολα, και αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει.

«Μεγάλη πίστη, αλλά αυτό δεν είναι αρκετό», είπε ο Ποτσετίνο.

“Είμαστε χαρούμενοι. Πρέπει να συνεχίσουμε γιατί πρέπει να βελτιωθούμε, να βελτιωθούμε, να βελτιωθούμε και να φτάσουμε στο Παγκόσμιο Κύπελλο με τον καλύτερό μας εαυτό, στο απόγειό μας. Και αυτό δείχνει ότι δεν είναι το όνομα, είναι η ομάδα, είναι η συλλογικότητα, η ιδέα του συνόλου.”

Η Ουρουγουάη, μια ομάδα με το δικό της ήθος σωματικότητας και σκληρότητας, σε συνδυασμό με ικανότητες (είχε ισοπαλία 0-0 κόντρα στο Μεξικό το ίδιο βράδυ), βρίσκεται την επόμενη Τρίτη. Ιδιαίτερα ο Reyna αισθάνεται έτοιμος να φύγει και θα θέλει να αποδείξει ότι επέστρεψε για τα καλά.